Hij hield wel van een avondwandeling. Vooral nu het donker was. Hij deed zijn
jack aan en trok de deur achter zich dicht. Even lopen, even peuken halen. En nu
eens niet met de auto. Het leuke van in het donker lopen was dat hij overal naar
binnen kon kijken zonder zelf gezien te worden. Niks zo leuk als stiekem een
kijkje nemen in andermans huis. Gelukkig had niet iedereen zijn ramen dicht.
Kijk, dit huis bijvoorbeeld. Die hadden nota bene al een kerstboom staan terwijl
het nog Sinterklaas was. Kerst vond hij gezellig hoor, maar niet voordat Sint
goed en wel het land uit was. Nog een huis verder ving hij een glimp op van een
gezin met kleine kindjes in pyjama. Een man zat met twee kindjes en een boek op
schoot. Hij ging vanzelf een beetje langzamer lopen om nog maar even langer te
kunnen kijken. Hij zag er geen vrouw bij. Zou die werken zijn? Of misschien in
de keuken thee aan het zetten? Of misschien was het wel een man alleen.
Gescheiden of weduwnaar.
Het volgende huis had ook de gordijnen open. Daar
zag hij twee oudere mensen op de bank naar de tv kijken. Ze zaten samen op één
bank en hij moest glimlachen. Gezellig zag dat eruit. Oud en samen op de bank.
Hij kon zich er wel een voorstelling van maken hoor, met zijn lief.
Ineens voelde hij een druppel En nog één en nog één. Ja hoor, dat had
hij weer! Ging hij eens een keer lopen, ging het regenen. En niet zo’n klein
beetje ook. Het begon te stromen van de regen ineens.. Hij begon te rennen.
Gelukkig was hij bijna bij de winkel. Met zijn sigaretten ging hij op een drafje
weer richting huis. Maar al snel ging hij weer in gewoon tempo lopen. Er was
toch geen houden meer aan, hij was al doorweekt. Eigenlijk had dit ook wel weer
iets, zo drijf en drijfnat door het donker lopen. De twee oude mensen zaten nog
altijd op de bank. Inmiddels hadden ze koffie of thee, zag hij.
De man met
de kindjes was verdwenen, de bank was leeg. Hij was ze natuurlijk op bed aan het
leggen. Gelukkig was hij nu bijna thuis.
Nat tot op zijn huid stapte hij
zijn huis binnen en liep druipend naar boven. Dweilen deed hij straks wel. In
één streep door liep hij naar de badkamer, waar hij vast de warme kraan van het
bad aanzette. Zijn natte kleren trok hij uit en liet hij op de badkamervloer
vallen. Dat kwam straks wel. Nu moest hij eerst even opwarmen. Met een zucht van
behagen liet hij zich in het hete water zakken. Hij werd er op slag doezelig van
en deed even zijn ogen dicht, terwijl zijn gedachten naar een andere keer in bad
gleden. Toen zat hij er niet alleen in. Samen met zijn lief zat hij lekker te
poedelen. Zijn hand was over haar zijdezachte benen gegleden terwijl zij
peinzend op haar pen kauwde, terwijl ze haar kladblok boven water hield. Ineens
had hij aan haar been getrokken en ze was zó onder water gegleden. Met kladblok
en al. Met een glimlach dacht hij eraan terug. Ze hadden gestoeid en heel de
badkamer was nat geworden. Daarna had hij haar uit bad getild en haar stevig
afgedroogd. Net zolang totdat ze begon te gloeien. Toen had hij haar weer in
zijn armen genomen en naar het bed gedragen in de slaapkamer ernaast. Grootste
plannen had hij met haar gehad. Hij had haar neergelegd op bed en was begonnen
met zacht haar rug masseren.
Maar ze was wel erg stil geworden. En haar
ademhaling was wel erg regelmatig gegaan.
Weer moest hij lachen als hij
eraan terugdacht.
Ze was in slaap gevallen, zijn lief. En hij? Hij had haar
lekker onder het dekbed gestopt en was nog even naar buiten gegaan.
Een
blos trok over zijn gezicht als hij eraan dacht wat hij toen gedaan had. Ook die
avond regende het namelijk. En hij was zich verloren in verliefdheid en had als
een dwaas staan stampen in de plassen terwijl de regen met bakken uit de hemel
kwam. Joelend en juichend. Al zijn energie eruit gooiend.
Daarna was hij
teruggeslopen naar binnen, biddend dat de buren niet naar buiten hadden gekeken.
En toen was hij terug in bad gegaan en lag daar met zijn hoofd op de rand en
zijn ogen gesloten te bedenken dat het leven beautiful was!
© Rafe
6 dec 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten