keuzes maken
Je dacht dat je alles onder controle had, maar ineens blijkt het leven je een loer te draaien. Ineens gaat er van alles mis in je zo keurig geordende dagelijks bestaan. Je dacht dat je zeker was van de liefde, maar ineens sloop afstand als een stille sluipmoordenaar je relatie binnen en was niets meer zeker. Je deed je best, je trok alles uit de kast, maar het mocht niet baten. De afstand die geboren was groeide langzaam op en was niet meer weg te denken.
Daar, op dat moment, werd je met je neus op de feiten gedrukt en kwam het neer op dat waar het hele leven uit bestaat.
keuzes maken
Je dacht dat je die baan in the pocket had, jou zouden ze niet ontslaan. Jouw werk stak met kop en schouders boven dat van de rest uit. Het was niet in je opgekomen dat je misschien naar ander werk uit moest kijken. Tot die ene dag dat je met je mond vol tanden zat en er nog maar een schijntje van je zelfvertrouwen over was. Je kon gaan, met minder genoegen nemen. Daar op dat moment kwam het er op aan.
keuzes maken
Hoe moeilijk je het ook hebt, er is altijd een keuze. Hoe vaak wordt een verkeerde beslissing zo makkelijk terzijde geschoven met een maar ik had het moeilijk, of een ik kon er niks aan doen, het gebeurde gewoon, en daarmee je handen in onschuld wassend. Niet eens een sprank van verantwoordelijkheid willen nemen, maar het doen voorkomen alsof het allemaal zomaar op je pad kwam en jij het slachtoffer was.
Fout. Want iedereen met een goed werkend stel hersens, kan wikken en wegen, kan nadenken op het moment suprême. Kan blijven geloven en vertrouwen, kan vooruit kijken en inspelen op gebeurtenissen waarvan ieder weldenkend mens kan weten dat ze eraan zitten te komen of kan blijven denken aan hen die ze liefhebben, in plaats van voor het (kortstondig) eigenbelang te gaan. De weg die we inslaan, is de keuze die we maken.
Thats life. Dat is
keuzes maken
© Rafe
