Wat je niet wilt dat jou geschiedt.....

wat je niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet’

Roepen we dat niet allemaal? Is dat niet ieders ideaal? Er zullen maar heel weinig mensen zijn die zeggen dat het ze geen lor interesseert wat ze een ander aandoen of wat een ander hen aandoet. Die het niet uitmaakt wat voor pijn ze aanrichten of welk hart ze kwetsen of hoe ze zelf gekwetst worden. Iedereen wil het liefst pijnloos en gelukkig door het leven gaan. Iedereen wil de zon in zijn of haar hart voelen in plaats van steken van verdriet.
Iedereen verdient dat ook.
Toch?

En toch gaat het in de praktijk anders. Maken we ons allemaal misschien per ongeluk wel eens schuldig aan het niet naleven van dat o zo mooie, maar toch zo moeilijke spreekwoord. Onbewust. Onnadenkend. Je van geen kwaad bewust.
En meestal zijn dat dan ook niet de dingen die veel schade aanrichten. Ze slaan geen kraters in een hart en na een paar keer slikken is het leed alweer geleden.
Het wordt echter een heel ander verhaal als er wel opzet in het spel is. Als mensen bewust dingen zeggen of actie ondernemen waarvan ze bij voorbaat al weten dat er iemand gekwetst gaat worden. Dat is niet sjiek. En dat is dan nog heel zacht uitgedrukt!
En hoe ik me er het hoofd ook over breek, ik kom er niet uit waarom het gebeurt soms.
Komt het voort uit pijn? Uit een verduisterd hart of gesluierde geest?
Is het zo dat ze zich misschien ophalen aan het verdriet van een ander? Voelen ze zich zelf dan beter? Ik kan het me nauwelijks voorstellen.
Als dat wel het geval is, dan is het een trieste manier van jezelf voor de gek houden. Met oprecht geluk en blijdschap heeft het niets te maken. Me dunkt dat het goeie gevoel wat je aan de ellende van een ander over houdt niet erg lang standhoudt. Want het is een glimlach gebouwd op de bittere trek rond de mond die eronder zit. Vals geluk is geen geluk. Vals geluk is een illusie die ’s nachts als je alleen in je bed ligt akelig kil je hart insluipt. Vals geluk is je ziel die je verdrietig aankijkt in de spiegel, wanneer je glimlachend probeert te doen alsof je zo vreselijk gelukkig bent.

Dus waarom dan toch doen mensen elkaar dingen aan waarvan ze echt niet zouden willen dat het henzelf zou worden aangedaan? Denk eens na voor je dat doet. Draai de zaken eens om en kijk in je hart wat er met je zou gebeuren als het jóu zou overkomen.
Als iedereen echt zou proberen elkaar niet aan te doen, waarvan je zelf ook niet wil dat het je overkomt….. Zou de wereld er dan niet een stuk vrolijker uitzien?

© Rafe